चिंतन 397 : विश्वाभास(काव्य चिंतन) vishwabhas
............................
click on the following link for pdf👇👇
🌹चिंतन 397 : विश्वाभास ( काव्य चिंतन )🌹
...........................
✍️ Vijay Pandhare
📳 Phone no:
9822992578
📧 Email:
.........................
विश्वाभास (काव्य चिंतन)
बनुन विश्व स्वतः ।
विश्वात दंग झालो ।
विसरुन स्वरुपाला ।
मीच विश्व झालो॥ १ ॥
अंतरीची ही कहाणी ।
सांगु कोणत्या शब्दांनी ।
अपुर्णच आहे वाणी
वर्णन्या स्वस्वरुपाला ॥ २ ॥
जेथे द्रष्टा दृश्य निमाले ।
काही काहीच न बा उरले ।
त्या आकाशाही पलिकडचे ।
अज्ञाता अज्ञात उमजले ॥३॥
जेथे ज्ञान अज्ञान विरले ।
वेद नेती नेती वदले ।
त्या जाणीव नेणीवे पलिकडचे ।
निर्गुणा निर्गुण उमजले ॥ ४ ॥
कृष्णमूर्ति कानी पडला ।
द्रष्टाच दृश्य उमजला ।
आभास मी पणाचा विरला ।
द्वैत -अद्वैतासह ॥ ५ ॥
खोल अंतरीचे सर्व संस्कार ।
समजेत झाले पसार ।
समुळ संस्कारांचा होता अंत ।
प्रकटले ते नामरुपातीत ॥ ६ ॥
द्वैत अद्वैतासह गेले ।
अवघे नामरुप विरले ।
तेव्हा अंतरी प्रकटले ।
अंतरीचे परमतत्व ॥७ ॥
होता सर्व अनुभवांचा अंत ।
सरे अनुभवणारा अनुभवा सहीत ।
तेव्हा अंतरी ते उमजले ।
तुर्या आणि तुर्यातीत ॥ ८ ॥
मी माझे पणाचे समुळ मरण ।
तेच बा सत्य आत्मज्ञान ।
विश्वाभासाचं समुळ संपणं ।
कृपा कृष्णमुर्तिंची ॥ ९ ॥
-विजय पांढरे
9822992578
22-12-2022
vbpandhare@gmail.com
.jpg)
.jpg)
पोस्ट्स
चिंतन: विश्वाभास काव्य चिंतन vishwabhas ){kind=link}
0 टिप्पण्या
Ask your doubt ..